کد مطلب:37486 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا در مجالس ذكر مصيبت امام حسين(7) و زينب كبري(3) كمتر اشك ميريزم و نميتوانم خود را در محيط كربلا و حال و هواي آنجا احساس نمايم. آيا ميتوان گناه يا كمي اطلاعات از قيام ايشان را عامل آن دانست؟ (البته در مورد مقام ايشان از رسانههاي گروهي زياد ميشنويم ولي تكراري است.)

خواهر گرامي ، براي رفع اين مشكل، لازم است به چند مطلب توجّه فرماييد: اول; از جنبة علمي، لازم است آگاهي و اطلاعات خود را در اين زمينه افزايش دهيد. مطالعة مصائب آن حضرت و خاندان جليل القدرش از كتابهاي معتبري مانند نفس المهموم و لهوف (سيد بن طاووس) بسيار مفيد خواهد بود. همچنين تفكر و تأمل در اينكه چگونه امتي كه به تازگي پيامبر (9) را از دست دادهاند و هنوز خاطرات و توصيههاي آن حضرت دربارة فرزندش امام حسين (7) در اذهان و گوشها طنينانداز است، دچار انحراف فكري شده و در حق فرزند پيامبر خود چنان ظلم و قساوتي را مرتكب شدند كه هيچ امتي در حق اولياي خود مرتكب نگرديده بود.

دوم; توجه به اينكه جايگاه فكر و انديشه و معلومات با دل و عاطفه و محبّت متفاوت است و هر كدام مطلبي جداگانه است. يعني چنين نيست كه هر چه اطلاعات بالاتر رود، حتماً رقت قلب بيشتر شود. بلكه بنا به فرمودة بزرگان دين و ائمه معصومين (:) قلوب، اقبال و ادبار دارند يعني گاه رو ميكند و گاه پشت. زماني كه قلب شما اقبال داشت او را به كارهاي مستحب وا داريد و هر گاه ادبار نمود، جز بر واجبات او را تكليف نكنيد. سوم; يكي از عواملي كه موجب قساوت قلب و در نتيجه خشكي چشم ميگردد گناه است. انسان گنهكار با از دست دادن لطافت قلب خود، از دعا، نماز و مناجات لذت نميبرد و با شنيدن روضه و ذكر مصائب اهل بيت (:) منقلب نميشود. براي از بين بردن اين حالت، ذكر و استغفار دقت و توجه در انجام واجبات و دوري از محرّمات حتماً مؤثر خواهد بود. ان شأالله

علاوه بر اينها از علت و سبب اصلي غافل نباشيد و با توكل به خداوند سبحان و توسّل به ائمه معصومين (:) از آن واسطههاي فيض بخواهيد كه توفيقِ معرفت و محبت بيشتر نسبت به خودشان را به شما عنايت فرمايند.